ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΑ ΧΗΜΕΙΑΣ!

Την ερώτηση, αν η Κόλαση είναι εξώθερμη ή ενδόθερμη, έβαλε ως διαγώνισμα Χημείας ένας καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Cambridge. Η απάντηση που του έδωσε ένας από τους φοιτητές του τον ενθουσίασε τόσο πολύ, ώστε την απέστειλε με e-mail σε όλους τους συναδέλφους του. Ιδού λοιπόν η απάντηση: «Κατ' αρχάς, θα πρέπει να γνωρίζουμε πώς αλλάζει η μάζα της Κόλασης με τον χρόνο. Επομένως, χρειάζεται να γνωρίζουμε τους ρυθμούς με τους οποίους εισέρχονται και εξέρχονται οι ψυχές από την Κόλαση. Θεωρώ ότι μπορούμε να υποθέσουμε με βεβαιότητα ότι οι ψυχές που μπαίνουν στην Κόλαση δεν μπορούν να φύγουν από αυτήν. Επομένως δεν έχουμε έξοδο ψυχών από την Κόλαση. Για να βρούμε πόσες ψυχές εισέρχονται στην Κόλαση θα πρέπει να ρίξουμε μια ματιά στις διαφορετικές θρησκείες που υπάρχουν σήμερα στον κόσμο. Μερικές από αυτές υποστηρίζουν ότι θα πας στην Κόλαση αν δεν είσαι πιστός τους. Επειδή υπάρχουν περισσότερες από μία τέτοιες θρησκείες και επειδή οι άνθρωποι ανήκουν μόνο σε μία εξ αυτών, μπορούμε να συμπεράνουμε ότι όλες οι ψυχές πάνε στην Κόλαση. Με βάση τους τωρινούς αριθμούς γεννήσεων και θανάτων, αναμένεται ότι ο αριθμός των ψυχών στην Κόλαση θα αυξάνει εκθετικά. Τώρα, θα πρέπει να διερευνήσουμε την ταχύτητα αύξησης του όγκου της Κόλασης, διότι ο νόμος του Βoyle ορίζει ότι για να παραμένει αμετάβλητη η θερμοκρασία και η πίεση της Κόλασης θα πρέπει ο όγκος της να αυξάνει με ρυθμό ανάλογο με τον αριθμό των ψυχών που εισέρχονται σε αυτή. Αυτό το δεδομένο μάς οδηγεί σε δύο πιθανές απαντήσεις: 1. Αν ο όγκος της Κόλασης αυξάνει με αργότερο ρυθμό από αυτόν με τον οποίο αυξάνει ο αριθμός των ψυχών που εισέρχονται εντός της, τότε η θερμοκρασία και η πίεσή της θα αυξάνουν μέχρι να εκραγεί. 2. Αν ο όγκος της Κόλασης αυξάνει με γρηγορότερο ρυθμό από αυτόν με τον οποίο αυξάνει ο αριθμός των ψυχών που εισέρχονται εντός της, τότε η θερμοκρασία και η πίεσή της θα μειώνονται μέχρι να παγώσει. Ποια λοιπόν από τις δύο απαντήσεις είναι η σωστή; Αν δεχθούμε ως ισχύουσα την υποθετική δήλωση που μου έκανε η Τερέζα όταν ήμουν πρωτοετής, ότι «... θα κοιμηθώ μαζί σου μόνο αν υπάρξει κάποια μέρα που θα παγώσει η Κόλαση κι αν λάβουμε υπόψη το γεγονός ότι μέχρι σήμερα δεν κατάφερα να έχω σεξουαλική σχέση μαζί της, τότε η απάντηση 2. δεν μπορεί να αληθεύει και επομένως είμαι σίγουρος ότι η Κόλαση είναι εξώθερμη και δεν θα παγώσει». Για την ιστορία τώρα: Ο καθηγητής του φοιτητή σημείωσε: «Όσοι πιστεύουν, δεν νιώθουν την ανάγκη εξηγήσεων. Όσοι δεν πιστεύουν, αμφισβητούν κάθε εξήγηση» (L.C. Ferrer). Ο φοιτητής ήταν ο μόνος απ' όλη την τάξη που βαθμολογήθηκε με "A"...

ΣΚΕΨΕΙΣ ΦΙΛΟΣΟΦΩΝ

ΣΟΠΕΝΑΟΥΕΡ

· Κάθε ανάσα που παίρνουμε απωθεί τον θάνατο που συνεχώς μας πολιορκεί…Στο τέλος ο θάνατος πρέπει να θριαμβεύσει, γιατί ορίστηκε για μας από τη γέννησή μας και παίζει με το θύμα του μόνο για λίγο, πριν το καταβροχθίσει. Κι όμως, συνεχίζουμε με μεγάλο ενδιαφέρον και με πολλή φροντίδα τη ζωή μας για όσο μεγαλύτερο διάστημα γίνεται, όπως θα φτιάχναμε μια σαπουνόφουσκα, όσο μεγαλύτερη μπορούμε, παρά τη βεβαιότητά μας πως στο τέλος θα σκάσει.
· Το ταλέντο είναι σαν τον σκοπευτή που χτυπάει έναν στόχο, τον οποίο οι άλλοι δεν μπορούν να πετύχουν. Η μεγαλοφυΐα είναι σαν τον σκοπευτή που χτυπάει έναν στόχο, τον οποίο οι άλλοι δεν μπορούν καν να δουν.
· Το ακλόνητα θεμέλια της άποψής μας για τον κόσμο και κατ’ επέκταση το βάθος και η ρηχότητά της διαμορφώνονται στα πρώτα παιδικά χρόνια. Η άποψη αυτή στη συνέχει αναπτύσσεται και τελειοποιείται, αλλά κατ’ ουσίαν δεν μεταβάλλεται.
· Η θρησκεία έχει τα πάντα με το μέρος της: την αποκάλυψη, την προστασία των κυβερνήσεων, τα υψηλότερα αξιώματα και διακρίσεις…και πάνω απ’ όλα αυτά, το ανεκτίμητο προνόμιο να της επιτρέπεται να εντυπώνει στο νου των ανθρώπων τα δόγματά της από την τρυφερή παιδική ηλικία, ώστε να μετατρέπονται σχεδόν σε έμφυτες ιδέες.
· Οι αιώνιες λογομαχίες, οι θρηνωδίες σου για την ηλιθιότητα του κόσμου και για την ανθρώπινη δυστυχία μου πρακαλούν δυσάρεστα όνειρα και δυσβάσταχτες νύχτες…Δεν έχω ζήσει ούτε μια δυσάρεστη στιγμή που να μην την οφείλω σε σένα. (γράμμα στον Άρθουρ Σοπενχάουερ από τη μητέρα του).
· Η ευθυμία και η ελαφράδα της νεότητας οφείλονται εν μέρει στο γεγονός ότι ανηφορίζουμε το βουνό της ζωής και δεν βλέπουμε τον θάνατο που βρίσκεται στη βάση της άλλης μεριάς.
· Ευτυχισμένος είναι ο άνθρωπος που μπορεί μια για πάντα ν’ αποφύγει να έχει παρτίδες με μεγάλο αριθμό συγγενικών του όντων.
· Τίποτα πιο σίγουρο δεν υπάρχει για να φτιάξεις τη διάθεση του άλλου, απ’ το να του μιλήσεις για κάποιο κακό που σου συνέβη τελευταία ή να του αποκαλύψεις κάποια προσωπική σου αδυναμία.
· Προς τους λογίους και τους φιλοσόφους της Ευρώπης: για σας ένας φαφλατάς σαν τον Φίχτε είναι ισότιμος του Καντ, του μεγαλύτερου στοχαστή όλων των εποχών, κι ένας τσαρλατάνος σαν τον Χέγκελ νομίζετε ότι κατέχει βαθιά σοφία. Συνεπώς δεν έγραψα για σας.
· Η ζωή δεν είναι παρά μια κρούστα μούχλας στην επιφάνεια της γης, ένα άχρηστο ενοχλητικό επισόδειο στη μακάρια ανάπαυση της ανυπαρξίας.
· Δεν έχουμε άλλη επιλογή: είμαστε όλοι καταδικασμένοι να ζήσουμε και πρέπει να σκεφτούμε πώς να ζήσουμε με τη λιγότερη δυνατή οδύνη.
· Μπορώ ν’ αντέξω τη σκέψη ότι σε λίγο καιρό σκουλήκια θα καταβροχθίζουν το σώμα μου, αλλά τρέμω στην ιδέα ότι καθηγητές φιλοσοφίας θα ροκανίζουν τη φιλοσοφία μου.

ΛΑΤΙΝΙΚΑ ΡΗΤΑ

• felix qui potuit rerum cognoscere causas. (Virg. georg.) Ευτυχής όποιος μπόρεσε να μάθει τις αιτίες των πραγμάτων.


• Non omnia possumus omnes (Verg. Ecl.) Δεν μπορούμε όλα όλοι.


• rem tene, verba sequentur. (Cato.) Γίνε κύριος του θέματος, τα λόγια θα έρθουν μόνα τους.


• quod agas, id agas. (Plaut.) Ό,τι αποφασίζεις να κάνεις, να το κάνεις .
• Sunt nobis nulla profecto numina: cum caeco rapiantur saecula cursu,mentimur regnare Iovem. ( Λουκανός) Στ' αλήθεια δεν υπάρχουνε θεοί· οι αιώνες στα τυφλά κινούνται, ψεύδος ότι μας κυβερνά ο Δίας.
• Una salus victis, nullam srectare salutem (Veerg. Ae.) Μία σωτηρία απομένει σους νικημένους, να μην ελπίζζουν σε καμιά σωτηρία.